رویکرد پیشگیرانه ابوزید بلخی به حوزه سلامت روان (در کتاب مصالح الأبدان و الأنفس)

با توجه به این که مهم ترین عامل حفظ سلامت روان پیشگیری است، این مقاله با هدف بررسی دیدگاه های تاریخی در حوزه سلامت روان، رویکرد درمانی ابوزید بلخی اندیشمند قرن سوم و چهارم هجری را مورد بررسی قرار می دهد. روش این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی با استفاده از شیوه اسنادی بوده و جامعه این پژوهش علاوه بر منبع اصلی (کتاب مصالح الابدان و الانفس)، منابع مرتبط با دیدگاه ابوزید بلخی و دیگر منابع تاریخ پزشکی است. نتایج پژوهش، بیانگر این است که بلخی ضرورت توجه هم زمان به پیشگیری را در حوزه جسم و روان مورد تأکید قرار داده و آن را مقدم بر درمان می داند. از نظر بلخی در پیشگیری در حوزه سلامت روان، سلامت جسم و محیط زیست و پیشگیری و توجه به معنویت از اهمیت ویژه ای برخوردار است. همچنین از منظر این اندیشمند، خودشناسی با تجهیز اندیشه و تفکر در پیشگیری از عارضه های نفسانی و تقویت سلامت روان نقش مؤثری داشته و انسان را در جهت مقابله با عارضه های نفسانی تقویت می کند.